Heel vaak schrijf ik informatieve en ‘happy’ artikelen. Nieuwe trends, nieuwe lippotloden, nieuwe parfum en ga zo maar door. Nieuwe producten waarvan ik jullie op de hoogte wil stellen zodat ook jij straks dat heerlijke product kunt gaan halen in de winkel en er thuis ook van kan gaan genieten. Mijn insteek voor dit artikel is anders. Ik ben namelijk enorm benieuwd of maar mensen zich herkennen in mijn ‘haat’ voor WhatsApp. Let’s go!
WhatsApp werd opgezet in 2009, door een man die het vervelend vond dat zijn vrienden niet wisten waarom hij zijn telefoon niet opnam terwijl hij bijvoorbeeld in de sportschool stond. Op dat moment bestond alleen Blackberry Messenger nog (oh, the memories) maar aangezien de man in kwestie gebruik maakte van een iPhone kwam hij met het idee voor een nieuwe service: WhatsApp.
Ik weet nog hoe ‘cool’ deze app was in het begin. Je hoefde geen honderden euro’s aan nutteloze sms’jes meer bij te betalen omdat je met WhatsApp gewoon lekker eindeloos (destijds nog met onbeperkt internet!) door kon blijven chatten met al je vrienden. Ook was het erg handig aangezien je met al je vrienden in een groepsapp kon beslissen naar welke kroeg jullie die avond zouden gaan en met al je familieleden kon appen over bij wie je dat jaar kerstmis zou gaan vieren. Natuurlijk is het ook nu nog steeds een onwijs handige app wanneer we het hebben over snel contact en beslissingen die door een grote groep (op afstand) moeten worden gemaakt.
Waarom ik WhatsApp dan toch soms zo vervelend vind? Dat zal ik je vertellen. Op de een of andere manier zijn mensen eraan gewend geraakt om overal, waar dan ook en wanneer dan ook, meteen antwoord terug te krijgen. Ben je online geweest (bijvoorbeeld om te kijken bij welk spoor je moet overstappen voor een erg belangrijke meeting) krijg je een uur later boze berichtjes van bijvoorbeeld je huisgenoot die je niet meteen van een antwoord hebt voorzien wanneer ze je vroeg om dat recept van laatst. En dat je toch echt wel online was dus je negeert haar vast met opzet.
Dit is dan ook de reden waarom ik mensen nooit berichten stuur met “hallo je negeert me” of “dit doe je nu altijd bij mij” omdat ik gewoon wéét hoe naar dit is om te ontvangen en het vaak helemaal niet de bedoeling was van de persoon in kwestie. We hebben allemaal drukke levens met (ik hoop toch wel) meerdere leuke/belangrijke activiteiten per dag. We willen allemaal het beste en meeste uit onze dag halen en dat kán oprecht niet wanneer je maar continu online en ‘ready to answer’ moet zijn. Moeten we dit überhaupt willen? Die verplichting voelen om je hele whatsapplijst maar af te blijven gaan wanneer ze je maar oproepen? Ik vond het zelf ook altijd een beetje ruk hoor, dat hele ‘in het nu’ leven enzo, maar ik kan tegenwoordig oprecht genieten van een wandeling langs het water of in de stad zonder afleiding. Even je telefoon uit en genieten van de wereld buiten je telefoon zoals als veel mensen (o.a. door FOMO!) eigenlijk al niet meer kunnen.
Voel jij deze verplichting bij jezelf? En merk jij ook dat je dagelijks onwijs veel tijd kwijt bent aan het bijhouden van je WhatsApp berichten? Ik ben benieuwd!
*oja, tijdens het schrijven van dit artikel trilde mijn telefoon 22 keer en ik heb ze allemaal laten gaan. Tijd om wat berichten te gaan beantwoorden ;-)
Elisa
Kan ik me wel een beetje in vinden ja.. als ik kijk hoeveel ik per dag bezig ben met whatsapp is dat eigenlijk heel erg zonde!
Debbie
Finally, een metgezel! Wat een verademing dit artikel. Het is irritant dat je telkens meteen moet antwoorden, maar ook gewoon het constant online moeten zijn…
Yvonne
Helemaal eens. GEK word ik ervan soms. Vooral van die groepen waar je ongevraagd in wordt geplempt. Ik verwijder mezelf dan direct. Dan ben ik maar de spelbreker, maar ik weet hoe dat gaat: uiteindelijk gaat het nergens meer over en krijg je een hoop berichtendiarree. Weg ermee! 😁
Marjolein
Herkenbaar! Ik heb de welbekende blauwe vinkjes daarom ook al jaren uit staan. Soms heb ik geen zin om gelijk te antwoorden of ik merkte dat ik zelf steeds ging kijken of iemand mijn berichtje al gelezen had. Enorm irritant!
Kayleigh
Helemaal mee eens! Ik krijg altijd zo veel gezeur over hoe “slecht bereikbaar” ik ben!
Ik vind dat je zelf kiest wat je op een bepaald moment aan het doen bent. Of je nou aan het werk bent, met iemand aan tafel zit te eten, of gewoon even iets voor jezelf aan het doen bent. Op dat moment ben je daar mee bezig, en eigenlijk heeft niemand het recht om jouw aandacht dan zomaar op te eisen. Meestal kies ik er bewust voor om op bepaalde momenten wel of niet op mijn telefoon te zitten. Voor de opgebouwde onbeantwoorde berichtjes ga ik in één keer zitten op een moment dat het mij uit komt.
Lail
Ik herken het niet.